Η διερεύνηση των τάσεων έλξης - απώθησης μεταξύ των αστικών κέντρων και των γύρω οικισμών τους, αποτελεί βασικό αντικείμενο του χωροταξικού σχεδιασμού. Στο πλαίσιο αυτό, στην εργασία εξετάζεται η σχέση αλληλεξάρτησης που αναπτύσσεται μεταξύ της πόλης των Ιωαννίνων και του οικισμού της Ελεούσας. Διερευνήθηκε η ιστορική και οικιστική εξέλιξη του οικισμού και αποτυπώθηκε η υφιστάμενη κατάσταση σε ότι αφορά στη δημογραφική φυσιογνωμία, στην πληθυσμιακή εξέλιξη, στις οικονομικές δραστηριότητες, στην απασχόληση και στις υποδομές του οικισμού της Ελεούσας. Μέσω επιτόπιας έρευνας, με ερωτηματολόγια, διερευνήθηκαν οι απόψεις ανθρώπων, τοπικών φορέων του οικισμού, σε ζητήματα και παραμέτρους που εξετάζουν τον βαθμό αυτονομίας-εξάρτησης του οικισμού από τα Ιωάννινα (εκπαίδευση, υγεία, αναψυχή, υποδομές κ.λπ). Η μελέτη αναδεικνύει τις παραμέτρους-κλειδιά που καθορίζουν το βαθμό αυτονομίας του οικισμού. Παρά το ότι σε σημαντικούς τομείς (π.χ. εκπαίδευση), η Ελεούσα εμφανίζει αυτονομία, σε άλλους (π.χ. εργασία, αναψυχή) εμφανίζει ισχυρή εξάρτηση από τα Ιωάννινα. Κρίνεται ότι, η αυτονομία του οικισμού μπορεί να ενισχυθεί μέσω ενός μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού που θα συμβάλλει θετικά στην τοπική ανάπτυξη αξιοποιώντας το τοπικό φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον της Ελεούσας.