Διερεύνηση της φέρουσας τουριστικής ικανότητας του Ζαγορίου: Η περίπτωση του οικισμού Μονοδένδρι

Διερεύνηση της φέρουσας τουριστικής ικανότητας του Ζαγορίου: Η περίπτωση του οικισμού Μονοδένδρι

Η έννοια της φέρουσας ικανότητας αφορά στη διερεύνηση των ορίων αντοχής ενός τόπου. Στη σχετική βιβλιογραφία αναδεικνύεται ότι ο αστικός και ιδιαίτερα ο παράκτιος χώρος έχουν αποτελέσει, συχνά, αντικείμενο μελέτης, ως προς την φέρουσα ικανότητά τους. Ηχηρή απουσία, ο ορεινός χώρος. Η εργασία επιχειρεί να σκιαγραφήσει το αποτύπωμα της τουριστικής δραστηριότητας στον ορεινό οικισμό Μονοδένδρι, του Ζαγορίου. Πόσο κορεσμένος τουριστικά εμφανίζεται και ποιά είναι τα όρια αντοχής του;

Η φέρουσα τουριστική ικανότητα του Μονοδενδρίου προσεγγίστηκε, μεθοδολογικά, μέσα από τη διερεύνηση συγκεκριμένων δεικτών. Αναλύθηκαν στοιχεία που αφορούν, μεταξύ άλλων, στο πλήθος των επισκεπτών, τον αριθμό των καταλυμάτων, την κατανάλωση νερού και το ενεργειακό αποτύπωμα. Η επεξεργασία των αποτελεσμάτων αναδεικνύει ότι το Μονοδένδρι εμφανίζεται ήδη να φτάνει και να ξεπερνά συγκεκριμένα, επιτρεπτά όρια αντοχής.

Η εργασία θίγει ένα ιδιαίτερα κρίσιμο ζήτημα και ανοίγει τη συζήτηση του τρόπου προσέγγισης του θέματος της φέρουσας ικανότητας, στο ειδικό κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον των ορεινών περιοχών.