Εξετάζονται οι αλλαγές που επήλθαν στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχής από την προσάρτησή της στο Ελληνικό κράτος (1913) έως και σήμερα. Βασικά στοιχεία αναφοράς αποτελούν αρχικά οι κανόνες του εμπράγματου και εθιμοτυπικού δικαίου που ίσχυαν στην περιοχή τα τελευταία χρόνια πριν την προσάρτηση και κληρονομήθηκαν από την Οθωμανική κυριαρχία. Στην συνέχεια, ο τρόπος που διαχειρίστηκε το Ελληνικό κράτος την κληρονομηθείσα γη μέσα από τους νόμους και σύμφωνα με τις πολιτικές με τις οποίες αντιμετώπισε τα καίρια ζητήματα της διανομής της γης και την αποκατάσταση των Ελλήνων γεωργών και των προσφύγων, αλλά και την διαφύλαξη της δημόσιας γης. Η παρακολούθηση των αλλαγών στην ιδιοκτησία της γης στην πράξη, επιτυγχάνεται μέσα από τα στοιχεία που προκύπτουν από τα αρχεία της Τοπογραφικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Γεωργίας (σήμερα Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας) σε οχτώ κοινότητες του Δήμου Σουλίου, που καλύπτουν χρονολογικά την περίοδο μελέτης. Η διαχρονική μελέτη συμβάλλει στην κατανόηση των προβλημάτων και του τρόπου επίλυσης τους, παρέχοντας την απαραίτητη εμπειρική γνώση, με στόχο την βέλτιστη επίλυση των ιδιοκτησιακών ζητημάτων στο μέλλον.