Σε πολλές ορεινές περιοχές, και κυρίως στην Ήπειρο, υπάρχει ο μύθος της Μονοβύζας, ο οποίος εμφανίζεται σε κείμενα και προφορικές αφηγήσεις. Σε κάθε περιοχή, σχεδόν, εμφανίζεται μια διαφορετική εκδοχή του μύθου, ωστόσο η κεντρική ιδέα διατηρείται παντού: η Μονοβύζα είναι μια γυναίκα πολύ δυνατή, με δυνάμεις πάνω από τις ανθρώπινες. Έχει ένα μόνο στήθος (εξού και το όνομά της) που το ρίχνει πίσω στην πλάτη. Έχει ένα γιο, τον οποίο χάνει, είτε γιατί τον αρπάζει δράκος είτε γιατί τον σκοτώνουν σε μάχη (ανάλογα την εκδοχή). Η Μονοβύζα οργίζεται και εκδικείται καταστρέφοντας με μανία ότι βρεθεί μπροστά της. Είναι τέτοια η δύναμη και ο θυμός της που ξεριζώνει βράχια και τόπους. Ο θρύλος της διατηρείται ζωντανός για πολλές γενιές και το όνομά της είναι δεμένο με τη μεγαλύτερη καταστροφή, το μεγαλύτερο κακό που έχει γίνει. Στο πλαίσιο της εργασίας αυτής, με βάση το μύθο, γράφηκε και εικονογραφήθηκε ένα παραμύθι για παιδιά.