Οι ορεινές περιοχές, ως θύλακες ανεκτίμητης φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς, εξελίσσονται σε ανερχόμενο τουριστικό προορισμό. Δεδομένων των σημαντικών αρνητικών επιπτώσεων που επιφέρει ο μαζικός τουρισμός στις κοινότητες και τα οικοσυστήματα των ορεινών περιοχών, απαιτείται διαφορετική προσέγγιση ανάπτυξης της τουριστικής δραστηριότητας σε αυτές. Βασικές αρχές της ορεινής τουριστικής ανάπτυξης επιβάλλεται να είναι η βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού υποδοχής, η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και η προβολή και αναζωογόνηση της τοπικής κουλτούρας. Στο πλαίσιο των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, ο Δήμος Γεωργίου Καραϊσκάκη μελετάται ως εστία ανάπτυξης του φυσιολατρικού – περιηγητικού τουρισμού μέσω πεζοπορικών διαδρομών. Συγκεκριμένα, ως χώρος μελέτης επιλέγεται το υδάτινο στοιχείο του Δήμου και προτείνονται σημειακές παρεμβάσεις, ώστε να αναδειχθούν τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτιστικά στοιχεία που φιλοξενεί.