Τα βουνά αποτέλεσαν τόπους προορισμού για τις πιο πρώιμες μορφές τουρισμού. Το φυσικό τους περιβάλλον και οι τοπικοί πολιτισμοί έλκουν πολύ σημαντικό ποσοστό επισκεπτών, παγκοσμίως, σε ετήσια βάση. O Δήμος Σουλίου, και κυρίως οι ορεινές περιοχές του, διαθέτει ιδιαίτερα φυσικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά, που μένουν αναξιοποίητα, την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη και η διάχυση της τουριστικής δραστηριότητας, στην ευρύτερη περιοχή, είναι μάλλον περιορισμένη. Με στόχο την ενίσχυσή της, η εργασία τεκμηριώνει τέσσερις επεμβάσεις ανάπτυξης δραστηριοτήτων για την προσέλκυση επισκεπτών με ενδιαφέρον στην παρατήρηση της άγριας ζωής, στην περιήγηση σε βυζαντινά μνημεία, σε ορεινούς απομονωμένους οικισμούς, σε κάστρα, σε παραδοσιακά κτίρια και σε ποτάμια. Ο γύπας Ασπροπάρης, τα άγρια άλογα, οι εκκλησιές της Οσδίνας, ο Καλαμάς και τα πέτρινα χωριά του Σουλίου αναδεικνύονται, μέσα από σύγχρονες επεμβάσεις, σε πολύτιμες εστίες ανάπτυξης.