Profiles
Αποφοίτησε το 2004 από τη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης του ΕΜΠ με τίτλο «Περιβάλλον και Ανάπτυξη». Το 2013 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα «Βέλτιστη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις ορεινές περιοχές. Η περίπτωση του Μετσόβου». Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ενεργειακή πολιτική, την ενεργειακή οικονομία και τα ζητήματα περιβάλλοντος και ανάπτυξης των ορεινών περιοχών. Είναι επιστημονικός συνεργάτης στο ΔΠΜΣ «Περιβάλλον και Ανάπτυξη των Ορεινών Περιοχών» από το ξεκίνημά του, το 2008.
Η θέα του Ταΰγετου όταν το πρώτο φως της μέρας βάφει κόκκινο το χιονισμένο "Πενταδάχτυλο", το βουητό του αέρα καθώς περπατάς στο δάσος, η μυρωδιά του ελάτου και του πεύκου, το παγωμένο νερό στην πηγή που συναντάς ξαφνικά στο μονοπάτι. Αλλά κι οι περήφανοι άνθρωποι που με μόχθο παλεύουν ακόμη να κρατηθούν στα χωριά τους, στις αετοφωλιές της Πίνδου. Αυτοί που το πείσμα τους κι η αγάπη για τον τόπο τους σε κάνουν να καταλαβαίνεις γιατί πάνω στις απότομες πλαγιές είναι που λημέριαζαν οι κλέφτες, γιατί στα διάσελα και τις λαγκαδιές αντηχούσε το αντάρτικο τουφέκι. Γεμάτος αισθήσεις κι αναμνήσεις είναι ο κόσμος του βουνού. Και με γεμίζει με μια παράξενη δίψα για ανακάλυψη, περιπέτεια αλλά και ονειροπόληση, μια δίψα που είναι "βαθιά σαν ωκεανός, ψηλότερη κι απ' το φεγγάρι. Δίψα που να τη λυπηθεί ο Θεός!", όπως έγραφε κι ένας από τους ποιητές που τους μαγέψαν τα βουνά, ο Νικηφόρος Βρεττάκος.
Στο μεταπτυχιακό αυτό συνειδητοποιείς ότι, κανονικά, η εκπαίδευση και η έρευνα πρέπει να απαντούν σε πραγματικά κοινωνικά προβλήματα. Προβλήματα που απαιτούν συνεργασία, καλή διάθεση και ολοκληρωμένη προσέγγιση. Κι όχι μονοδιάστατες τεχνοκρατικές αναλύσεις, όπως συνηθίσαμε οι περισσότεροι στα πανεπιστημιακά μας χρόνια. Η φιλοσοφία του μεταπτυχιακού αλλά και ο τρόπος που οργανώνεται η εκπαιδευτική διαδικασία ανταποκρίνονται ακριβώς στην αναγκαιότητα της διεπιστημονικής συνεργασίας για την αντιμετώπιση των πολύπλευρων ζητημάτων της ανάπτυξης και του περιβάλλοντος.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η βιωματική διάσταση του μεταπτυχιακού. Ζεις για ένα χρόνο στα βουνά, έχεις μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσεις υπέροχα μέρη, να κουβεντιάσεις με ανθρώπους που έχουν οργανώσει τη ζωή τους μακριά από τις πόλεις. Κατανοείς την πραγματική διάσταση των προβλημάτων από πρώτο χέρι, αναμετριέσαι μαζί τους, κάνεις εργασίες για αυτά, δεν περιορίζεσαι σε "desk study".
Α, και κάτι ακόμη. Πολλά παιδιά όταν τελειώνουν το μεταπτυχιακό, βάζουν τα κλάματα φεύγοντας από το ΜΕΚΔΕ. Οπότε, αν δεν αντέχεις τις μεγάλες συγκινήσεις και τις δυνατές εμπειρίες, καλύτερα να αποφύγεις το μεταπτυχιακό αυτό.