Στην παρούσα εργασία αναλύεται, αρχικά, η υφιστάμενη κατάσταση της γεωργικής δραστηριότητας στον κάμπο του καλλικρατικού Δήμου Κόνιτσας και, στη συνέχεια, αξιολογούνται από χρηματοοικονομικής πλευράς τέσσερις νέες καλλιέργειες, οι οποίες είναι κατάλληλες για την περιοχή και επιτυγχάνουν σημαντικά υψηλότερες οικονομικές αποδόσεις συγκριτικά με τις υφιστάμενες. Αυτές είναι η καλλιέργεια στέβιας, η καλλιέργεια μύρτιλλου, η θερμοκηπιακή καλλιέργεια τομάτας και η καλλιέργεια μανιταριών πλευρώτους.

Στην παρούσα εργασία εξετάζεται ο κλάδος της καλλιέργειας πεπονιού στην περιοχή Καλλιθέα (ή Γορίτσα) του Δήμου Κόνιτσας, ο οποίος αποτελεί μια σημαντική δραστηριότητα για την οικονομία της περιοχής εδώ και δεκαετίες. Σήμερα, δραστηριοποιείται ένας μικρός αριθμός καλλιεργητών, καθώς η ενασχόληση με το πεπόνι θεωρείται επιζήμια. Όμως, τα αποτελέσματα της έρευνας πεδίου, η οποία πραγματοποιήθηκε με δομημένες συνεντεύξεις σε παραγωγούς της περιοχής, και της ανάλυσης SWOT, αναδεικνύουν ότι υπάρχουν σοβαρές προοπτικές όχι απλά συνέχισης αλλά και περαιτέρω ανάπτυξης της εν λόγω καλλιέργειας.

Η διαχείριση υγρών αποβλήτων αποτελεί μέτρο περιβαλλοντικής προστασίας με πρωτεύουσα σημασία. Ειδικά στις ορεινές περιοχές, όπου τα υγρά απόβλητα των οικισμών καταλήγουν, κυρίως, σε ποτάμια και υδατορρεύματα, που αποτελούν ευαίσθητους υδάτινους αποδέκτες, η σημασία της επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Η έννοια της «ανάπτυξης» διαμορφώθηκε μέσα από αντικρουόμενες επιστημονικές προσεγγίσεις, από την απλή οικονομική θεώρηση, σε μια σύγχρονη αντίληψη που ενσωματώνει κοινωνικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους.            

Η  παραδοσιακή αρχιτεκτονική αποτελεί μια αναντικατάστατη έκφραση πλούτου της πολιτιστικής κληρονομιάς και ανεκτίμητη μαρτυρία του παρελθόντος που καθορίζει τη φυσιογνωμία ενός τόπου. Οι συνεχείς άναρχες επεμβάσεις στα κτίρια αλλά και στον δημόσιο χώρο, η ανοικοδόμηση που δεν αποτελεί συνέχεια της τοπικής παράδοσης και η εγκατάλειψη έχουν οδηγήσει στη σταδιακή απώλεια της παραδοσιακής φυσιογνωμίας πολλών οικισμών των ορεινών περιοχών.

Στην παρούσα εργασία διερευνώνται οι δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας από επεμβάσεις στο κέλυφος κατοικιών, στους απαιτητικούς ως προς την ενεργειακή κατανάλωση ορεινούς οικισμούς. Ως περίπτωση μελέτης έχει επιλεγεί ο οικισμός της Κόνιτσας.

Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στη διερεύνηση της δυνατότητας εφαρμογής αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών στην λήψη αποφάσεων στην περιοχή της Κόνιτσας. Αρχικά, μέσα από μια σύντομη κριτική ανάλυση στο σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει αυτή τα τελευταία χρόνια, τεκμηριώνεται η ανάγκη υιοθέτησης τέτοιων προσεγγίσεων στη λήψη των αποφάσεων.