Στο Δήμο Σουλίου οι εδαφολογικές και κλιματικές συνθήκες είναι κατάλληλες για την καλλιέργεια αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Αδιάψευστο μάρτυρα αποτελεί το γεγονός ότι σε ολόκληρο το Δήμο συναντάται μεγάλη ποικιλία αρωματικών φυτών ως αυτοφυή, συγκροτώντας οικότοπους με μεγάλη οικολογική αξία που συμβάλλουν στη ενίσχυση της βιοποικιλότητας και τη διατήρηση της πλούσιας φυσικής κληρονομιάς του τόπου.

Στην παρούσα εργασία αναλύεται, αρχικά, η υφιστάμενη κατάσταση της γεωργικής δραστηριότητας στον κάμπο του Kαλλικρατικού Δήμου Σουλίου που περιλαμβάνει τους πρώην Δήμους Παραμυθίας, Αχέροντα και την κοινότητα Σουλίου. Στη συνέχεια, αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους ο μηχανολογικός εξοπλισμός μιας γεωργικής εκμετάλλευσης κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των αγροτών. Εν συνεχεία, παρουσιάζονται οι παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται η επιλογή του εκάστοτε εξοπλισμού.

Εξετάζονται οι αλλαγές που επήλθαν στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχής από την προσάρτησή της στο Ελληνικό κράτος (1913) έως και σήμερα. Βασικά στοιχεία αναφοράς αποτελούν αρχικά οι κανόνες του εμπράγματου και εθιμοτυπικού δικαίου που ίσχυαν στην περιοχή τα τελευταία χρόνια πριν την προσάρτηση και κληρονομήθηκαν από την Οθωμανική κυριαρχία.

Τα ανενεργά λατομεία αποτελούν συνήθη εικόνα στο ελληνικό αστικό και αγροτικό τοπίο. Η οπτική ρύπανση που η εικόνα του άδειου βουνού δημιουργεί είναι ένα μόνο από τα πολλά προβλήματα των χώρων αυτών. Η αποκατάσταση των εγκαταλειμμένων λατομείων αποτελεί την κύρια αντιμετώπιση των προβλημάτων και συνίσταται στην εξυγίανση των χώρων και στην μερική επαναφορά του προηγούμενου φυσικού τοπίου. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα, η αποκατάσταση λατομικών χώρων συνέβαλε στη δημιουργία νέων, σύγχρονων πολυχώρων με χρήσεις αναψυχής και πολιτισμού.

Σημαντικές προκλήσεις σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο αποτελούν η ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων και η διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό μίγμα. Οι μονάδες βιοαερίου αποτελούν μια σύγχρονη τεχνολογικά εφαρμογή που συνδυάζει την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων με την παραγωγή καθαρής ενέργειας, μέσω της αξιοποίησης των υπολειμμάτων υψηλού οργανικού φορτίου.

H διαχείριση των αστικών σύμμικτων απορριμμάτων (ΑΣΑ) αποτελεί ένα διαχρονικό και κρίσιμο πρόβλημα για τη χώρα μας. Δεδομένης της τρέχουσας δυσχερούς κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας, ενισχύεται ακόμη περισσότερο η ανάγκη για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος με αποτελεσματικότητα. Η πρόληψη και η διαλογή στην πηγή αποτελούν, σύμφωνα με πολλά παραδείγματα εφαρμογής, αποτελεσματικές μεθόδους που με την αποφασιστική συμμετοχή των πολιτών και την υπεύθυνη υποστήριξη της πολιτείας μπορούν να παράξουν ουσιαστικά αποτελέσματα.

Η παραποτάμια περιοχή του Αχέροντα, κοντά στον οικισμό Γλυκή του Δήμου Σουλίου, αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση τουριστικής εκμετάλλευσης ενός φυσικού πόρου, η οποία εγείρει προβληματισμό γύρω από το δίπολο τουριστική ανάπτυξη / προστασία του περιβάλλοντος. Ποιό είναι, όμως, το σημείο κορεσμού του οικοσυστήματος από την ανθρώπινη παρέμβαση και πως μπορεί να προστατευθεί από υποβάθμιση; Για να δοθεί απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, εισάγεται στην παρούσα εργασία η έννοια της φέρουσας ικανότητας, η οποία διερευνά τα όρια ενός οικοσυστήματος ή μιας περιοχής.

Οι ανάγκες θέρμανσης στον οικιακό τομέα αποτελούν σημαντικό μέρος των συνολικών ενεργειακών αναγκών μιας κοινότητας. Η κάλυψη των αναγκών αυτών συνεπάγεται σημαντικό κόστος για το συνολικό προϋπολογισμό των νοικοκυριών, το οποίο δύναται να μειωθεί μέσω βελτιωτικών παρεμβάσεων στα κτίρια και, κυρίως, με συνολική, στρατηγική στροφή στην εξοικονόμηση ενέργειας. Η παρούσα εργασία αναφέρεται στη μελέτη των δυνατοτήτων παρεμβάσεων εξοικονόμησης ενέργειας στο κτιριακό απόθεμα του Δ.Δ.

Στην παρούσα εργασία, με τη χρήση των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών, διερευνήθηκαν δασικοί δρόμοι και μονοπάτια της περιοχής του Δήμου Σουλίου που ενδείκνυνται για την κατασκευή ποδηλατικής πίστας κατάβασης πλαγιάς (downhill). Στόχος είναι η προσέλκυση ενός διαφοροποιημένου ρεύματος τουριστών και η ανάπτυξη μιας αθλητικής – ψυχαγωγικής δραστηριότητας που θα φέρει τους κατοίκους της περιοχής πιο κοντά στη φύση.

Οι κατασκηνωτικοί χώροι αποτέλεσαν, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό, πεδία δημιουργικής ενασχόλησης των παιδιών κατά την διάρκεια των διακοπών τους και ταυτόχρονης ωρίμανσης της ομαδικότητας και αλληλεγγύης, τα οποία πρέπει να είναι βασικά στοιχεία της κοινωνίας στην οποία είναι μέλη. Οι ορεινές κατασκηνώσεις προσφέρουν την δυνατότητα στο παιδί να ζήσει την φύση και να παίξει μέσα στα τοπία της, μαθαίνοντας βιωματικά τα χαρακτηριστικά της.