Το παιχνίδι μπαίνει ξανά στη ζωή μας με πολλαπλές προεκτάσεις και πέραν αυτής της διασκέδασης. Έρχεται να ενταχθεί στις εκπαιδευτικές μεθόδους, να τονώσει τη δημιουργικότητα και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Απευθύνεται σε όλο το εύρος ηλικιών και μπορεί να αποτελέσει σύγχρονη, εναλλακτική αναπτυξιακή δυνατότητα για τον ορεινό χώρο. Αυτό συμβαίνει γιατί, ιδιαίτερα το βιωματικό παιχνίδι μπορεί να γίνει μέσο και εργαλείο προσέγγισης της φύσης, του πολιτισμού και της ιστορίας της περιοχής.
Στην παρούσα εργασία, παρουσιάζεται ένα ομαδικό παιχνίδι στο χωριό του Σουλίου που εξοικειώνει και «δένει» τους συμμετέχοντες με το χώρο και τις ιστορίες του. Εμπνευσμένο από τις ιδιαιτερότητες και τους θρύλους της περιοχής, καλεί τους παίχτες να περιπλανηθούν με τη βοήθεια χαρτών και άλλων εργαλείων στο αινιγματικό αυτό σκηνικό. Ανάμεσα στα πηγάδια και στα πυργόσπιτα των καπεταναίων δημιουργείται μια καινούργια ιστορία, στα ίχνη αυτής που επιβλητικά εξιστορούν τα ερείπια του παρελθόντος. Ο κάθε παίχτης εντάσσεται σε μία φάρα, αποκτά ατομικό ρόλο και χαρακτήρα και με αυτόν τον τρόπο, γίνεται κομμάτι της ιστορίας και πρωταγωνιστής της εξέλιξης της. Με εργαλεία τη συνεργασία και τη φαντασία αποκτά τη δική του μοναδική εμπειρία στο Σούλι.

Ο θάνατος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των ανθρώπων. Η Παραμυθιά αποτελεί τον τόπο, που στην αρχαία μυθολογία ο θάνατος είχε ιδιαίτερη παρουσία. Ο «άλλος κόσμος» τέμνεται με τον υπαρκτό σε ένα σημείο. Την Παραμυθιά. Μια μικρή επαρχιακή πόλη στην Ήπειρο αποτελεί το σημείο αναφοράς του μεταφυσικού ή του μη υπαρκτού κόσμου για την αρχαία ελληνική μυθολογία και φιλοσοφία, αλλά και για το σύνολο του Δυτικού πολιτισμού που γεννήθηκε από αυτήν. Τι σημαίνει αυτό για το σήμερα; Ποιο είναι το περιεχόμενο της προσέγγισης του θανάτου στην αρχαία ελληνική μυθολογία που επιβιώνει μέχρι σήμερα στη λαϊκή παράδοση, ειδικά της Ηπείρου; Στην εργασία υποστηρίζεται ότι σε αντίθεση με τη σύγχρονη προσέγγιση της απώθησης της πραγματικότητας του θανάτου, η προσέγγιση της αρχαίας ελληνική μυθολογίας, που φτάνει μέχρι το σύγχρονο λαϊκό πολιτισμό, προτείνει μια θαρραλέα, κατά μέτωπο αντιμετώπιση, που όχι μόνο δεν παραλύει τη ζωή αλλά την τιμά, την φωτίζει και της δίνει πιο ουσιαστικό περιεχόμενο.

Η εγκατάλειψη του ορεινού χώρου συνεπάγεται και την εγκατάλειψη όλων όσα διαχρονικά δημιουργήθηκαν, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των κατοίκων των συγκεκριμένων περιοχών. Οι κοινωνικές συνθήκες που υποχρέωσαν τους ορεσίβιους να «αναζητήσουν την τύχη τους» σε μικρά ή μεγαλύτερα αστικά κέντρα οδήγησαν σε ανεκμετάλλευτα και αφημένα στη φθορά του χρόνου κτίρια ή ακόμη και σε έρημα χωριά. Ο καλλικρατικός Δήμος Πωγωνίου αντιμετωπίζει το σύνολο των προβλημάτων που επηρεάζουν τις ορεινές περιοχές στις μέρες μας. Εξαιτίας της πληθυσμιακής μείωσης αλλά και των πρόσφατων συγχωνεύσεων κοινωνικών δομών και υπηρεσιών, πολλά από τα κτίρια του Πωγωνίου, μερικά από τα οποία είναι μοναδικής αισθητικής, έχουν αφεθεί ανεκμετάλλευτα, εγκαταλελειμμένα και μερικά από αυτά έχουν ήδη φθαρεί. Στην παρούσα εργασία, αρχικά, προσδιορίστηκαν οι έννοιες της γης, του ακινήτου και της διαχείρισης αυτού καθώς και της σημασίας προστασίας και αξιοποίησης των δημόσιων κτιρίων. Στη συνέχεια, έγινε προσπάθεια να καταγραφεί το σύνολο του δημοτικού κτιριακού αποθέματος καθώς και των σε αχρησία δημοτικών κτιρίων. Τέλος, διατυπώθηκαν προτάσεις επαναχρησιμοποίησης ορισμένων εγκαταλελειμμένων κτιρίων, προσαρμοσμένες στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες της περιοχής.

Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας πραγματοποιήθηκε μια έρευνα που είχε ως στόχο να αποτυπώσει και στην συνέχεια να ερμηνεύσει τις στάσεις, τις αντιλήψεις τα βιώματα αλλά και τις συμπεριφορές των εφήβων που ζούνε στις ορεινές περιοχές και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή του Πωγωνίου. Οι προοπτικές ύπαρξης, διατήρησης αλλά και ανάπτυξης των ορεινών περιοχών είναι στενά συνδεδεμένες με την παραμονή των νέων στην περιοχή. Για τον λόγο αυτό οι έφηβοι αποτελούν αντικείμενο μελέτης καθώς είναι η ηλικιακή ομάδα που αποτελεί τους μελλοντικούς κατοίκους της περιοχής. Η παραγωγή των ποσοτικών δεδομένων πραγματοποιήθηκε με την χρήση ερωτηματολογίων ενώ η επεξεργασία τους έγινε με την βοήθεια του στατιστικού προγράμματος SPSS. Στη συνέχεια ακολούθησε η ανάλυση των αποτελεσμάτων και η εξαγωγή των συμπερασμάτων της έρευνας. Επίσης, πραγματοποιήθηκε συγκριτική αξιολόγηση των συμπερασμάτων της παρούσας εργασίας με τα αποτελέσματα ανάλογων προηγούμενων ερευνών που πραγματοποιήθηκαν στα Τζουμέρκα, στην Κόνιτσα, στο Μέτσοβο και στο Ζαγόρι, καθώς και με σχετική διεθνή βιβλιογραφία.